تقلب و باز هم تقلب (چاپ سریع مقاله)

راه های تقلب شرکتهای مجازی و غیرمجازی در چاپ سریع مقاله چیست؟

برای کسی که آشنا و آگاه به موضوع باشد، هیچ لزومی ندارد که دلیل بیاوریم که موسسه ای که تضمین چاپ میدهد متقلب است. اگر میخواهید دلایل زیر به شما کمک میکند عمق این مطلب را درک کنید:

1. قبلا هم این موضوع را گفته ام که چاپ یک مقاله در یک مجله معمولی هم نیاز به داوری و مطرح شدن در هیات تحریریه و ... دارد و به جز مواردی که نویسنده سرشناس باشد و موضوع داغ، پذیرش و چاپ مقاله نیاز به زمان دارد. چطور ممکن است که مجله ای معتبر که مقاله های زیادی هم دریافت میکند، ظرف چند هفته پذیرش بدهد؟ توجه بفرمایید که اکثر گزارشهای تقلب که به نویسنده این مطلب رسیده است حاکی از آن است که مقاله پس از یک دوره کوتاه و بدون هیچ نامه ای از طرف داوران و حتی نیاز به بازبینی و توضیح، مقاله پذیرش گرفته است.

2. موسسه ای که متقلب است، مقاله را از شما می گیرد و دیگر به شما کاری ندارد و بعد از مدتی، نامه ای به شما میدهد که نشان میدهد مقاله پذیرفته شده است. مگر میشود نویسنده مسوول در جریان اتفاقات و اصلاحات درخواستی نباشد؟ مگر می شود مقاله هیچ بازبینی نخواهد؟ چه موسسه ای پاسخ همه سوالات داوران را در همه زمینه ها دارد؟

3. مساله دیگر این است که به نویسنده وعده چاپ می دهند ولی مجله واقعا معتبر نیست یا اینکه کاملا تقلبی است. به عبارتی، اینها مجله نیستند، بلکه وب سایت های تقلبی درست شده برای مجلات واقعی به ویژه مجلات ISI هستند. یعنی یک کپی از وب سایت یک مجله واقعی را به صورت مجازی و تقلبی درست کرده اند و شما فکر می کنید مقاله تان پذیرفته شده، در حالی که مقاله شما فقط در یک وب سایت تقلبی منتشر شده است.

4. یک راه دیگر برای تقلب این است که مقاله شما در یک شماره ویژه به چاپ برسد. یعنی ممکن است مجله ای که به شما معرفی می شود واقعی باشد ولی مقاله شما در special issue  چاپ شود و به همین دلیل هیچ امتیازی به آن تعلق نگیرد.

برای مشاهده نمونه هایی از مجلات تقلبی به سایت www.plagiarism.ir مراجعه کنید.

چاپ مقالات علمی محققان در نشریاتی که وجود ندارند!

تب چاپ مقاله علمی در نشریات بی کیفیت خارجی تا اندازه‌ای تند شده است که وزارت علوم از چندی پیش سعی کرد با تهیه فهرست نشریات نامعتبر از هدررفت دستاوردهای مؤلفان این مقالات در این مجموعه‌های بی اعتبار جلوگیری کند.

  به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، بسیاری از نشریات به ظاهر علمی خارجی از سطح کیفی لازم برای چاپ مقالات ایرانیان برخوردار نیستند اما گاه علاقه به چاپ مقاله در این مجلات باعث می‌شود تا چشم متخصصان، پژوهشگران و دانشجویان بر این حقیقت بسته شود.

  اواخر سال گذشته معاونت پژوهش و فناوری وزرات علوم، تحقیقات و فناوری فهرستی را از نشریات نامعتبر خارجی منتشر و اعلام کرد که چاپ مقالات متخصصان، پژوهشگران و دانشگاهیان در مجلات این فهرست از امتیاز ارتقا و یا حمایت‌های وزارت علوم برخوردار نخواهد بود.

  دفتر سیاستگذاری و برنامه‌ریزی امور پژوهشی این وزارتخانه به زودی فهرست کامل‌تری از این نشریات را شامل بیش از 250 مورد منتشر خواهد کرد و همین موضوع باعث شد تا خبرنگار ایسنا درباره ضرورت تدوین این فهرست و شیوه بررسی اعتبار علمی نشریات با مدیرکل دفتر سیاستگذاری و برنامه‌ریزی امور پژوهشی وزارت علوم به گفت‌وگو بنشیند.

  مقاله علمی، بهانه‌ای برای کسب درآمد

  دکتر مظفر شریفی معتقد است که جامعه علمی باید در برابر نشریات نامعتبری که تبدیل به چاهی برای مقالات علمی کشور شده‌اند واکنش جدی نشان دهد.

  وی با اشاره به اینکه چاپ مقالات ایرانی در نشریات نامعتبر برازنده کشور نیست، تصریح کرد: متأسفانه چندسالی‌است که گرایش کاذبی در بین ایرانیان برای چاپ مقاله علمی در نشریات خارجی به وجود آمده و همین موضوع باعث شده است تا بسیاری از کم‌تجربه‌ترها برای ارسال مقالات خود، عجول‌تر و کم‌دقت‌تر عمل کنند.

  به گفته وی بسیاری از نشریاتی که افراد مقالات خود را برای چاپ به آنها ارسال می‌کنند از پایین‌ترین نشریات کشور نیز رتبه پایین‌تری به لحاظ علمی دریافت می‌کنند.

  مدیرکل دفتر سیاستگذاری و برنامه‌ریزی امور پژوهشی وزارت علوم با تأکید بر اینکه چاپ مقاله در این نشریات گاه ناآگاهانه صورت می‌گیرد، گفت: برای آنکه تمامی پژوهشگران و مؤلفان این مقالات از نامعتبر بودن آنها اطلاع پیدا کنند وزارت علوم انتشار این فهرست‌ها را آغاز کرد.

  شریفی ادامه داد: بسیاری از این نشریات، وجود خارجی ندارند و تنها برای کسب درآمد سایت‌های کاذبی را به اسم نشریات علمی راه‌اندازی کرده‌اند.


انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی