عضو هیات علمی دانشکده زبانهای خارجی دانشگاه اصفهان گفت: این دانش آموخته زبان عربی به نام ˈمریم جلائیˈ در پایان نامه خود به بررسی تدریس ادبیات معاصر عربی با رویکرد ارتباطی به دانشجویان رشته زبان و ادبیات عربی با عنوان (بررسی تدریس ادبیات معاصر عربی با رویکرد ارتباطی به دانشجویان رشته زبان و ادبیات عربی)پرداخته و این پایان نامه در تاریخ شنبه 14 بهمن 1391 دفاع شد.
ˈدکتر نرگس گنجیˈ افزود: این دانش آموخته دانشگاه اصفهان در مقطع کارشناسی ارشد خود نیز در زمینه آموزش زبان عربی کار کرده و به طور تخصصی وارد این زمینه شده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به ضعف های موجود کشور در زمینه آموزش زبان و ادبیات عربی گفت: آموزش زبان دوم در جهان یک تخصص به شمار می آید در حالیکه در کشور ما به این موضوع چندان بهایی داده نشده است.
وی ادامه داد: آموزش زبانهای خارجی بوی‍ژه عربی در کشور ما به روز و علمی نبوده و بیشتر افرادی که دوره های آموزشی زبان عربی را می گذرانند قادر به تکلم به زبان عربی و استفاده عملی از آموخته های خود نیستند.
گنجی با بیان اینکه رشته زبان و ادبیات عربی از 60 سال گذشته
در دانشگاه های ایران تدریس می شود، گفت: این رشته در دانشگاه اصفهان قدمت
50 ساله دارد و ما تلاش کردیم در سالهای اخیر آن را از حالت عمومی خارج
کرده و برای اهداف خاصی آموزش دهیم.
وی اظهار کرد: تا کنون دو مقاله از این رساله دکترا در مجلات علمی و پژوهشی منتشر شده است
چکیده فارسی رساله
با توجه به كاستي های موجود در آموزش زبان عربي با روش هاي جديد در
دانشگاه هاي ايران، در پژوهش حاضر تدريس ادبيات معاصر عربی را با رويكرد
ارتباطی پيشنهاد داده و تأثير آن در رشد توانش ارتباطي نمونه آماری را
بررسي نموده ايم. بنابراين هدف اين پژوهش، بررسي تأثير اين رويكرد در تدريس
ادبيات معاصر عربی به دانشجويان ايراني است.
سؤالهاي پژوهش عبارتند از:
1ـ گنجاندن ادبيات معاصر عربي در برنامه آموزش زبان عربي به دانشجويان ايراني چه فايدهایی دارد؟
2ـ چگونه میتوان ادبيات معاصر عربي را با رويكرد ارتباطي به دانشجويان ايراني تدريس نمود؟
3ـ تدريس ادبيات معاصر عربي با رويكرد ارتباطي چه تأثيري در توانش ارتباطي دانشجويان ايراني دارد؟
بنابراين، اين تحقيق دارای دو بُعد نظري و ميداني است. در بُعد نظری آن،
پس از بررسی رويكرد ارتباطي، به سؤال اول و دوم يعني جايگاه ادبيات در
آموزش زبان هاي خارجي، و همچنين نحوه تدريس ادبيات با روش ارتباطي
پرداخته ايم. در بُعد ميداني پژوهش و در پاسخ به سؤال سوم، 20 دانشجوی
كارشناسی زبان و ادبيات عربی دانشگاه اصفهان در سال تحصيلي 1390ـ1391 به
صورت تصادفي انتخاب شدند. با انتخاب گروه آزمايش به صورت تصادفی، در دو
نيمسال متوالی (نيمسال سوم و چهارم) به تدريس ادبيات معاصر عربي با رويكرد
ارتباطي پرداختيم و گروه گواه طبق روش معمول در دانشگاه های ايران در اين
درس آموزش ديدند.
با پيش آزمون نسبت به همگن بودن دو گروه اطمينان حاصل شد و از طريق اجرای
همان آزمون در دو مرحله ديگر (پايان نيمسال سوم و چهارم) روند رشد سطح
توانش ارتباطي دو گروه سنجيده شد.
با استفاده از نرم افزار SPSS از طريق روش آماری Split–plot ANOVA داده های پژوهش مورد تحليل و تجزيه قرار گرفت. نتايج پژوهش در سطح معناداري (0/15α =)
حاكي از آن است كه تفاوت معناداری در نمرات دو گروه در سه مهارت خواندن،
نوشتن، و صحبت كردن وجود دارد كه بيانگر تأثير مثبت تدريس ادبيات معاصر
عربی با رويكرد ارتباطي در بهبود اين مهارت ها می باشد. اما در مهارت شنيدن
تفاوت معناداري ملاحظه نشد كه می توان علت آن را به محدوديت هاي پژوهش
نسبت داد.
كليد واژگان: آموزش زبان عربي به دانشجويان ايراني، تدريس ادبيات معاصر عربی، رويكرد ارتباطي، توانش ارتباطي.
انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی
عضو هیأت علمی دانشگاه سمنان / عضو هيئة التدريس بجامعة سمنان الإيرانية